تاثیر پارامترهای ریخته گری و عملیات حرارتی بر روی خواص سطحی آلیاژ za-27

هدف تحقیق حاضر بررسی نقش ریز ساختار و درصد مس افزوده بر روی مقاومت به سایش و خوردگی آلیاژ zn- %27al منجمد شده بصورت جهتدار بوده است. همچنین هدف دیگر این تحقیق بررسی ارتباط بین متغیرهای حرارتی و ساختاری با خواص الکتروشیمیایی بوده است. برای نیل به این اهداف نمونه هایی از آلیاژهای دوتایی zn- %27al و آلیاژهای سه تایی zn-%27al-(%1,2,4 cu) تحت انجماد تبریدی تولید شده، بمدت 72 ساعت در دمای 320 نگهداری شده و در کوره سرد شدند. آزمایش سایش در فواصل 1، 20، 50 و 110 میلی متری از مبرد آلیاژهای عملیات حرارتی شده، انجام شده است. بررسی خواص خوردگی با استفاده از سه آزمایش طیف نگاری امپدانس الکتروشیمیایی، پلاریزاسیون و غوطه وری در محلول nacl 5/3% در دو حالت ریختگی و عملیات حرارتی شده، انجام شده است. نتایج آزمایش سایش نشان داد که برای آلیاژ بدون مس و 1% مس کمترین مقدار کاهش وزن در فاصله 1 میلی متری و بیشترین مقدار آن در فاصله 110 میلی متری از مبرد بدست آمد. اما در آلیاژهای حاوی مس زیاد (2 و 4 درصد)، کمترین مقدار کاهش وزن در فاصله 110 میلی متری و بیشترین مقدار آن در فاصله 1 میلی متری از مبرد بدست آمد. بطور کلی بهترین مقاومت به سایش در فاصله 1 میلی متری آلیاژ حاوی 1% مس و بدترین حالت درفاصله 110 میلی متری از مبرد آلیاژ بدون مس مشاهده شد. آزمایش های خوردگی با تغییر ترکیب شیمیایی و ساختار نتایج متفاوتی را نشان دادند. در آلیاژ بدون مس، بهترین خواص خوردگی مربوط به فاصله 110 میلی متری و بدترین حالت مربوط به فاصله 1 میلی متری از مبرد است. اما آلیاژهای حاوی مس زیاد (2 و 4%) نتایج متفاوتی را ارائه دادند. بهترین خواص مربوط به فاصله 1 میلی متری و بدترین خواص مربوط به فاصله 110 میلی متری از مبرد است. روند تغییرات نرخ خوردگی در آزمایش های الکتروشیمیایی و غوطه وری مشابه بوده اما مقادیر آنها بدلیل تشکیل محصولات خوردگی روی سطح نمونه ها تفاوت دارند.